Wat is een longinfarct?

Een longembolie is eigenlijk hetzelfde als een longinfarct. Bij een infarct is er sprake van afstervend weefsel ten gevolge van zuurstoftekort, door een blokkade in de bloedvoorziening naar dat weefsel.

Hiervan is ook sprake bij een longembolie/longinfarct. De trombus blokkeert de bloedvoorziening richting de long(en), de arterie pulmonalis (longslagader). De longen ondervinden hier overigens nog het minst hinder van doordat zij hun zuurstof/bloed krijgen via de bronchiale slagaders. Het heeft echter wel grote gevolgen voor de zuurstofvoorziening naar andere weefsels.

Geen zuurstof meer

Omdat een gedeelte van het bloed de long(en) niet bereikt, wordt deze niet geoxygeneerd. Dit wil zeggen dat het bloed niet wordt voorzien van zuurstof uit de ingeademde lucht. Hierdoor daalt het zuurstofgehalte in het bloed dramatisch en ontstaan symptomen.

Deze symptomen en de ernst ervan zijn afhankelijk van de grootte van het infarct en de locatie. Hoe meer longweefsel wordt afgesloten door de trombus/embolie, des te minder zuurstof kan er aan het bloed worden aangeboden en des te groter de problemen en symptomen.

Een longinfarct geeft niet altijd klachten, maar wees alert bij deze symptomen:

Je ademt sneller of moeilijker dan normaal
Je hebt hartkloppingen
Ademen doet pijn (op de borst of boven in je rug)
Je hoest bloed met slijm op
Je hebt een rood, dik en pijnlijk been (trombosebeen)

Herken je een of meerdere van deze symptomen en maak je je ongerust? Neem dan altijd contact op met je huisarts, of ga direct naar de spoedeisende hulp in het dichtstbijzijnde ziekenhuis. Dat is niets om je voor te schamen. Liever ongerust en dat er niets aan de hand blijkt te zijn, dan andersom.